ایران و آمریکا؛ نزاع وجودی

موضوع سخن درباره امنیت ملی ایران و تهدیدات امریکاست. امروزه بین امنیت ملی و امنیت عمومی و حتی امنیت جهانی تفکیک قائل نمی شوند، بلکه به طور کلی از امنیت صحبت می شود. امنیت به یک مفهوم و پدیده سیالی تبدیل شده که اگر در سطح داخل یک کشور به هم بخورد می تواند شرایط بین المللی را هم تحت تأثیر قرار دهد وبالعکس. در این جا این بحث مطرح است که آیا امنیت ملی یک کشور در داخل آن کشور و توسط کارگزاران ومردم آن کشور تعریف می شود یا در خارج از مرزها وتوسط ساختار حاکم بر نظام بین الملل. به عبارت فنی تر، سیاست خارجی یک کشور، که امنیت ملی هم بخشی از آن است، متغیر وابسته سیاست های داخلی آن کشور است یا متغیر وابسته ساختار حاکم بر نظام بین الملل؟ قبل از انقلاب، حاکمان ایران جواب این سؤال را به این شکل داده بودند که سیاست خارجی ایران وبه تبع امنیت ملی ایران متغیر وابسته ساختار نظام بین الملل است. و نیروهای داخل کشور نقشی غیر از پذیرش آن ندارند. در این مقطع، ساختار حاکم بر نظام بین الملل به سرکردگی امریکا و شوروی دو قطبی بود. این دو کشور ساختار ساز بودند ودیگر کشورها را بین خود تقسیم کرده بودند؛ بنابراین سیاست خارجی کشورها به این ساختار نظام بین الملل وابسته می شد: یک سری وابسته به بلوک شرق، ویک سری هم وابسته به بلوک غرب، که ایران در بلوک غرب قرار داشت.